PSIA FOTOGRAFIA SPORTOWA

Fotografia sportowa psów to nie lada wyzwanie. Wielu początkujących fotografów płynąc na fali zachwytu nad dynamicznymi kadrami bierze się za tą niesamowicie trudną dziedzinę i spotyka się z masą porażek i niepowodzeń. Sport i akcja to piękna ale wymagająca wprawy dziedzina fotografii nie tylko tej psiej. 

Najważniejszym aspektem, od którego nalezy rozpocząć przygodę z każdą dziedziną fotografii jest poznanie swojego sprzętu. Przeczytaj instrukcje, przeglądnij menu i naucz się jak działa tryb manualny. Opanowanie manualnego ustawiania ekspozycji daje nam możliwość zrozumienia tego, jak to działa i co zrobić, aby szybko poruszający się piesek był nieporuszony. 

fot. Adriana Jaworska

Jeśli już rozumiesz, jak używać manualnego trybu ustawiania ekspozycji, możesz sobie ułatwiać życie np. preselekcją przysłony, jednak ja w fotografii sportowej wole mieć pełną kontrolę nad czasem naświetlania, bo oczekuje idealnie zamrożonego ruchu. Jeśli chodzi o takie ułatwienia, często korzystam z automatycznego ISO.

JAKI APARAT DO FOTOGRAFII SPORTOWEJ?

 Zabrzmi to banalnie i płytko, ale ten, który posiadasz aktualnie. Nie ma nic lepszego, niż doświadczenie, jakie zdobędziesz używając słabszego sprzętu. Nauczysz się kombinować i działać tak, aby efekty były naprawdę zadowalające! 
Swoją przygodę z fotografią sportową zaczynałem z Canonem 1200d. Nie ma o nim za wiele co powiedzieć, BARDZO amatorska półka, kiepski AF i tylko jeden, centralny krzyżowy punkt ostrości. Po ogromnej ilości wykonanych zdjęć, metodą prób i błędów udało mi się z jego pomocą wykonać wiele świetnych dynamicznych kadrów. 

W listopadzie ubiegłego roku zmieniłem body na Canona EOS R. Przeskok był niesamowity, ale nawyki z poprzednigo aparatu pozostały do tej pory i aktualnie praca na tym body to sama przyjemność! 
W dalszym ciągu jeśli mam możliwość, ustawiam sobie ostrość w miejscu, gdzie pies na 100% będzie, przymykam lekko przysłone zeby mieć lepszą ostrość, jednak Rka ma tą przewage, że strzela serią jak z karabinu! Mogę wybrać którą fazę lotu psa lubię najbardziej i w której wygląda najkorzystniej. 

JAKI OBIEKTYW DO FOTOGRAFII SPORTOWEJ?

W mojej opinii, zdecydowanie lepiej zainwestować w dobry obiektyw do słabszego aparatu do tego typu fotografii.
Do sportowych zdjęć z  Canonem 1200d używałem najczęściej wszechstronnej stałki – Canon 85mm 1,8 USM. Daje ładny obrazek, dobre rozmycie i ma naprawde sprawny AF. Wcześniej miałem tylko 50mm 1.8 STM jednak obraz z niej do sportu nie był dla mnie zadowalający. Jeśli planujesz robić reportaże z zawodów, zdecydowanie warto kupić teleobiektyw. możliwość zmieny ogniskowej daje nam naprawde duże pole do popisu, nie tracimy kadrów przez ucięte łapki czy ogony.

Obecnie do Canona R fotografując sport podpinam teleobiektyw Canon 70-200 f4 L.  Jest to dość budżetowe szkło, które naprawde dobrze się sprawdza przy psach! Autofokus jest na dobrym poziomie, jest lekki i poręczny. Fotografując natomiast konie, brakuje mi ładnego rozmycia. Psy są mniejsze, mogę podejsc blizej nawet na najdłuższej ogniskowej, z końmi niestety się tak nie da. Z tego też powodu, planuję zmianę ja jaśniejszy odpowiednik tego obiektywu. 

KILKA WSKAZÓWEK KOŃCOWYCH

Zaznaczam, że są to moje osobiste sposoby, z których korzystałem przez bardzo długi czas i które dały mi możliwość stworzyć wiele świetnych kadrów.

– Jeśli to tylko możliwe, ustawiaj wcześniej ostrość tam, gdzie pies na 100% będzie (Więcej na ten temat przeczytasz w poście o sportowych portretach)
– Nie każ aparatowi śledzić caly czas ruchu, staraj się wyostrzyć moment przed wykonaniem zdjęcia. 
– Wybieraj na początek łatwiejsze obiekty. Wolniejsze, posłuszne pieski, fotografuj głównie z boku bądź pod kątem. Szybko biegnące małe (w dodatku często ciemne) plamy są najtrudniejsze do sfotografowania. 
– Nie łam się, jeśli nie wychodzi! Z czasem nabierzesz wprawy, a wtedy to już sama przyjemność!